به نقل از «زیسان»

جهان در خطر: تنها راه جلوگیری از همه‌گیری‌های حیوانی چیست؟

تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۸۹۱۹۱

راز بقا: نقشه راه پیشگیری از بیماری همه گیر، که در ۲۶ مارس در مجله “Nature Communications” منتشر شد، توصیه می‌کند از مکان‌هایی که حیوانات در آن غذا می‌خورند و استراحت می‌کنند، محافظت یا احیا شود و برخورد انسان با حیات وحش در مناطق توسعه‌یافته‌تر به حداقل برسد.

به گزارش راز بقا، شیوع بیماری‌های عفونی ناشناخته قبلی، مانند کووید-۱۹ یا اچ‌آی‌وی، زمانی ایجاد می‌شود که ویروس از حیوانی به انسان منتقل شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به این انتقال «سرریز مشترک بین انسان و دام» می‌گویند. حیوانات وحشی که به دلیل کمبود غذا یا از دست دادن زیستگاه تحت فشار قرار می‌گیرند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی می‌شوند و حتی ممکن است ویروس‌های بیشتری را دفع کنند.

حفاظت از جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دیگر فضا‌های طبیعی قبلاً به‌عنوان روشی مقرون‌به‌صرفه برای جلوگیری از بیماری‌های همه‌گیر مطرح شده است.

توصیه‌های جدید برای کاهش سرریز‌ها (که توسط یک تیم بین‌المللی متشکل از زیست‌شناسان، بوم‌شناسان و کارشناسان سیاست گردآوری شده) بر اساس مطالعات موردیِ سرریز بیماری مشترک انسان و دام از خفاش‌هاست.

محققان در سال ۲۰۲۲ پس از مطالعه ویروس “Hendra” در نیمه گرمسیری شرق استرالیا، (که چهار نفر از هفت انسان آلوده را کشته است) گزارش دادند که وقتی کمبود غذا در زمستان باعث شد تا خفاش‌های میوه‌خوار به دنبال گیاهان گلدار در باغ‌های شهری یا مناطق کشاورزی باشند، سرریز‌ها روی دادند. در نتیجه این امر ویروس به اسب‌هایی که در مناطقی که خفاش‌های آلوده ادرار یا مدفوع دفع می‌کردند، منتقل شد و سپس اسب‌های بیمار برخی از انسان‌ها را آلوده کردند.

راینا پلورایت (Raina Plowright)، بوم‌شناس بیماری در دانشگاه کرنل که هم پژوهش سال ۲۰۲۲ و هم مقاله جدید را نوشته، می‌گوید: «وقتی متوجه شدید که چگونه سرریز اتفاق می‌افتد، راه‌حل‌ها آشکار می‌شوند. به عنوان مثال، برای جلوگیری از شیوع بیماری هندرا، یک استراتژی که اکنون در جنوب شرقی کوئینزلند آزمایش می‌شود، کاشت مجدد پنج گونه از درختان گلدار است. گاهی‌اوقات تغییرات بسیار کوچک در یک اکوسیستم می‌تواند اثرات واقعاً عمیقی داشته باشد.»

آیرورو تانشی (Iroro Tanshi)، بوم‌شناس دانشگاه واشنگتن در سیاتل، می‌گوید راه دیگری که برای جلوگیری از سرریز وجود دارد، محافظت از مکان‌های وحشی و «واقعاً قطع تماس» با جمعیت حیوانات وحشی است.

نیجریه جایی است که تانشی به مطالعه خفاش‌ها می‌پردازد. او جوامع محلی را در جلوگیری از آتش‌سوزی‌های جنگلی ناشی از انسان و ارائه منابع جایگزین پروتئین به مردم برای کاهش نیاز به شکار خفاش‌ها در غار‌ها مشارکت می‌دهد.

به گفته سازمان بهداشت جهانی، گونه‌های خفاش میزبان چهار بیماری از نُه بیماری هستند که بیشترین خطر بالقوه را برای سلامت عمومی دارند.

وینیفرد فریک (Winifred Frick)، دانشمند ارشد در سازمان غیرانتفاعیِ “Bat Conservation International” مستقر در آستین، تگزاس، می‌گوید: این تاکتیک‌های می‌توانند «برای حیوانات دیگری که می‌توانند مخازن ویروسی باشند» مانند جوندگان، نخستی‌سانان یا پرندگان هم اعمال شود.

احتمال جهش ویروس‌ها از انسان به حیوان دو برابر بیشتر از بالعکس است. بر اساس مطالعه جداگانه‌ای که در ۲۵ مارس منتشر شد، پس از تجزیه و تحلیل نزدیک به ۵۹۰۰۰ توالی ژن ویروسی مرتبط با انواع میزبان‌های مهره داران، محققان دریافتند که تقریباً دو سوم از انسان‌ها ویروس‌ها را به حیوانات منتقل می‌کنند در حالی که تنها حدود یک سوم از ویورس‌ها از حیوان به انسان می‌رسد.

سدریک تان، ژنومیست میکروبی در مؤسسه ژنتیک دانشگاه کالج لندن که مطالعه توالی ویروسی را رهبری می‌کرد، می‌گوید: «جریان پرش ویروس‌ها بین گونه‌های مختلف جانوری فرآیندی بی‌پایان است.»

محققان امیدوارند که در کنار سرمایه‌گذاری در فناوری زیست پزشکی و اپیدمیولوژیک برای جلوگیری از همه‌گیری‌های آینده، تصمیم گیرندگان همزمان روی حفظ اکوسیستم‌ها سرمایه گذاری کنند تا در وهله اول از سرریز جلوگیری کنند.

آن‌ها همچنین می‌گویند که باید تعداد جاده‌ها را به مکان‌های وحشی کاهش داد. جاده‌ها راه را برای توسعه زیرساخت‌ها هموار می‌کنند که زیستگاه حیات وحش را از بین می‌برد. آن‌ها همچنین به مردم اجازه می‌دهند تا خیلی سریع به حیوانات و یکدیگر دسترسی داشته باشند.

به گزارش راز بقا، محققان دیگر نشان داده‌اند که تراکم بیشتر جاده‌ها خطر ابتلا به ابولا را افزایش می‌دهد و ویروس ابولا در جاده‌های اصلی پخش می‌شود؛ بنابراین سیاست گذاران و مقامات بهداشت عمومی باید مطالعه سرریز‌های مشترک بین انسان و دام را قبل از تبدیل شدن یک ویروس به یک بیماری همه گیر یا همه گیر، به جای اینکه به عنوان «یک فکر بعدی» در نظر بگیرند، در اولویت قرار دهند.

 

منبع: ساینس نیوز

tags # کرونا ، ویروس ، محیط زیست سایر اخبار آیا انسان می‌تواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام می‌شود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی می‌کنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه می‌شود؟

منبع: زیسان

کلیدواژه: کرونا ویروس محیط زیست برای جلوگیری ویروس ها خفاش ها جاده ها همه گیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۸۹۱۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اولین پوست الکترونیکی قابل کشش در جهان

ایتنا - محققان در ایالات متحده اولین پوست الکترونیکی قابل کشش جهان را ساختند.
بر اساس گزارشی که وب‌سایت Tech Explore منتشر کرده، این نوآوری، نوید عصر جدیدی است، جایی که ربات‌ها می‌توانند همان دقت لمسی پوست انسان را داشته باشند.

این وب‌سایت خاطرنشان کرد که این نوآوری، امکان‌های بی‌سابقه‌ای را ایجاد می‌کند و به ربات‌ها کمک می‌کند تا کارهایی را انجام دهند که به دقت و کنترل دقیق نیاز دارند.

به گزارش ایتنا، این نوآوری که توسط پروفسور نانشو لو از گروه مهندسی هوافضا و مکانیک مهندسی دانشگاه تگزاس در دانشکده مهندسی کاکرل تگزاس رهبری می‌شود، بر یک مانع حیاتی در زمینه فناوری پوست الکترونیکی غلبه می‌کند.

برخلاف مدل‌های قبلی، این پوست الکترونیکی جدید دقت حسی خود را حتی در صورت کشش قابل توجه حفظ می‌کند. که نشان دهنده توانایی پوست انسان برای سازگاری و پاسخ به حرکت است.

این نوآوری همچنین نشان‌دهنده نقطه عطفی در همگرایی رباتیک و مراقبت انسان محور است، زیرا استفاده از پوست الکترونیکی قابل کشش در دست روبات‌ها به آنها حساسیت و مهارتی شبیه انسان می‌دهد.

چنین پیشرفت‌هایی در زمینه‌هایی مانند مراقبت‌های پزشکی، جایی که ربات‌ها می‌توانند به طور مستقل علائم حیاتی را نظارت کنند، ماساژهای ملایم انجام دهند یا به سالمندان کمک کنند، پتانسیل زیادی دارد.

 

لو خاطرنشان کرد: "با افزایش سن جمعیت جهان، تقاضا برای راه‌حل‌های مراقبتی موثر و دقیق، در حال افزایش است. ربات‌های مجهز به پوست الکترونیکی قابل کشش راه حلی متحول کننده برای مقابله با این بحران قریب‌الوقوع ارائه می‌دهند."

فراتر از مسائل پزشکی، کاربرد ربات‌های انسان‌نما به واکنش در برابر اتفاقات خطرناک نیز گسترش می‌یابد، ربات‌هایی که به پوست الکترونیکی قابل کشش مجهز شده‌اند، می‌توانند در محیط‌ های خطرناک حرکت کنند، افراد آسیب دیده را شناسایی کرده و به آنها کمک کنند، و وظایف حساسی مانند انجام CPR را با دقت و مراقبت انجام دهند.

به گزارش ایتنا، فناوری پوست الکترونیکی بر حسگر فشار برای تشخیص میزان مناسب نیروی مورد نیاز برای فعل و انفعالات مختلف، مانند گرفتن اجسام یا لمس سطوح، متکی است.

پوست الکترونیکی سنتی هنگام کشیده شدن دچار لغزش می‌شود. این امر منجر به عدم دقت می‌شود که بر عملکرد سنسور تأثیر می‌گذارد.

این تیم تحقیقاتی، با توسعه یک سنسور فشار، واکنش هیبریدی که عناصر قدرت خازنی و مقاومتی را ترکیب می کند، بر این محدودیت غلبه کرد. این رویکرد نوآورانه، همراه با مواد قابل کشش برای عایق و الکترودها، از عملکرد بی‌نظیر پوست الکترونیکی قابل کشش پشتیبانی می‌کند.

نمایش‌های این فناوری تطبیق‌پذیری و کارایی آن را نشان می‌دهد، سنسورها و دسته‌های بادی با پوست الکترونیکی قابل کشش که به راحتی با اشکال و بافت‌های مختلف سازگار می‌شوند، علائم حیاتی مانند امواج پالس را به دقت دریافت می‌کنند و اشیا را با دقت و بدون ایجاد آسیب لمس می‌کنند.

با نگاهی به آینده، پروفسور نانشو لو و تیمش در حال بررسی برنامه های کاربردی و مشارکت‌های بالقوه برای تحقق این فناوری تحول آفرین هستند.

به گزارش ایتنا، هدف آنها همکاری با متخصصان رباتیک و علوم کامپیوتر، ادغام پوست الکترونیکی قابل کشش در سیستم‌های رباتیک است. این اتفاق، راه را برای نسل جدیدی از ربات‌ها با حساسیت و واکنش شبیه انسان هموار می‌کند.